2019-08-06. WARMIŃSKIE KRAJOBRAZY I

Przydrożne kapliczki, czerwone cegły domów i kościołów, a w odległym krajobrazie czerwone dachy obiektów wtopione w naturalny, pagórkowaty krajobraz to tylko kilka elementów charakteryzujących Warmię. Ten historyczny region, często mylony i ujednolicany z Mazurami, nie jest jednak ich częścią i nie powinien być z nimi utożsamiany.

Nastawienie na zwiedzanie Warmii skierowane było głównie na obcowanie z przyrodą, a dopiero w drugiej kolejności na zabytki. W tej sytuacji, gdzie w dobie internetu można znaleźć prawie wszystko, a to, czego brakuje, uzupełniają książki, można posłużyć się myślą, że „jeden obraz wart więcej niż tysiąc słów” i skrócić ilość zdań do minimum.

Trasa pierwszego po przyjeździe, dnia pobytu na Warmii przebiegała głównie polnymi drogami, ale pojawiały się też odcinki utwardzone. Oprócz urokliwego, warmińskiego krajobrazu nie zabrakło zabytków: przydrożne kapliczki, dawny kościół bernardyński i sanktuarium maryjne w Stoczku Klasztornym, czy cmentarz z I wojny światowej w Markajmach. Obecna Bazylika Nawiedzenia NMP w Stoczku Klasztornym to barokowa, XVII-wieczna rotunda rozbudowana w następnym stuleciu, otoczona krużgankami i ogrodem, natomiast cmentarz w Markajmach związany był z obozem jenieckim „Heilsberg” o charakterze wielonarodowym, założonym w 1914 r. Ze względu na trudne warunki bytowe panujące w obozie, jeńcy podupadali na zdrowiu, a zmarłych przez choroby chowano na założonym cmentarzu w lesie. Na cmentarzu znajdziemy nagrobki żołnierzy rosyjskich, rumuńskich, brytyjskich, francuskich, włoskich, serbskich i robotników belgijskich.

Trasa wycieczki zaczynała się i kończyła w Czarnym Kierzu. Przebiegała przez Lidzbark Warmiński, w którym dominuje zamek i kościół farny. Na zwiedzanie miasta został poświęcony jednak inny dzień.

Pierwsza rowerowa wycieczka pokazała, że na Warmii, w porównaniu do płaskich Żuław, mimo niezbyt długiej trasy, nie jechało się łatwo. Dowodem może być fakt, że połowa z czteroosobowej grupy, podczas tygodniowego pobytu w Czarnym Kierzu wyciągnęła rowery tylko raz. Z górki i pod górkę to w teorii dwa razy mniej kręcenia korbą niż po terenie płaskim, ale nic z tej teorii nie pozostaje, gdy na podjazdach należy włożyć dużo więcej sił, jadąc czasem po drogach lekko zapiaszczonych.

• Warmińskie krajobrazy II
• Do Lidzbarka Warmińskiego
• Warmińskie krajobrazy III
• Warmiński Reszel i mazurski „Wilczy Szaniec”

Zobacz również:

• 2019.08.07. Warmińskie krajobrazy II
• 2013.01.26. Frombork zimą

• Powrót do poprzedniej strony

WARTO ZOBACZYĆ