2025-01-01. Nowy Rok 2025
2024-12-24. Spokojnych Świąt
2024-05-18. Heilsberger Dreieck
2024-01-01. Nowy Rok 2024
2023-12-24. Zdrowych i spokojnych Świąt
Obręb ewidencyjny Bartąg (Gr. Bertung) położony jest na Warmii, w powiecie olsztyńskim, w północnej części gminy Stawiguda, nad rzeką Łyną oraz jeziorami: Bartąg i Kielarskim. W skład obrębu wchodzą miejscowości: Bartąg, Bartążek (osada), Owczarnia (osada) i Zazdrość (osada leśna).
Miejscowość Bartąg (Bartąg Wielki) została założona na pruskiej ziemi Bertyngi w XIV w., a dokument lokacyjny na 32 włókach, 3 października 1345 r. nadała kapituła warmińska. W zapiskach z 1346 r. znajduje się informacja o mieście- civitas na polu Bertingen. Istnieje przypuszczenie, że może to być obszar dzisiejszego Starego Olsztyna.
Miejscowość Bartążek (Bartąg Mały) została założona w XIV w., a dokument lokacyjny pochodzi z 1335 lub 1341 r. (16 dworów po 4 włóki). Majątek w późniejszym okresie został skupiony w jeden folwark- dzisiejsza osada Owczarnia.
Osada leśna Zazdrość to dawna kuźnia i karczma zlokalizowane nad Jeziorem Kielarskim.
Według informacji zamieszczonych przy kościele pw. św. Jana Ewangelisty, pierwszy kościół był zbudowany z drewna i przypuszczalnie zniszczony przez Litwinów. Na jego miejscu jeszcze w XIV w. zbudowano nową plebanię i nowy kościół. Według ks. W. Barczewski pierwszy kościół w Bartągu został spalony w XVII w. i pozostało z niego tylko prezbiterium ze sklepieniem. Drugi kościół został zbudowany w 1682 r. i konsekrowany w roku 1726 przez biskupa Szembeka. Według „Przewodnika po zabytkowych kościołach południowej Warmii” poprzedni kościół spłonął w XVII w., a obecny został zbudowany na początku XVIII w. i konsekrowany przez biskupa sufragana Jana Franciszka Kurdwanowskiego.
Kościół w Bartągu jest konstrukcją zbudowaną na planie prostokąta, murowaną z czerwonej cegły, nieotynkowaną, trójnawową, z wydzielonym, trójbocznym prezbiterium skierowanym na północny wschód i z wieżą od strony południowo-zachodniej, zbudowaną na planie kwadratu. Korpus nakryty jest dachem dwuspadowym, a nad północno-wschodnim, sterczynowym szczytem wznosi się niewielka sygnaturka z kulą i krzyżem. W 1800 r. odbudowano zniszczoną wieżę, o czym informuje nas chorągiewka z datą na baniastym hełmie. Najniższa jej kondygnacja- gotycka. W 1934 r. kościół rozbudowano o nawy boczne. Obok kościoła zlokalizowane są: cmentarz i plebania z II poł. XIX w.
Barokowy, bogato zdobiony ołtarz główny zawiera scenę Męki Pańskiej. Ołtarze boczne pochodzą z XVIII w. i zawierają: lewy- obraz Opatrzności Bożej, a prawy- obraz Ukoronowania NMP. Nad belką tęczową znajduje się owalna rama, a w niej krucyfiks z końca XVII w. Pozostałe wyposażenie kościoła wraz z amboną- barokowe.
W Bartągu przy głównej drodze zwracają uwagę: budynek Ochotniczej Straży pożarnej z drewnianą wieżą, którą wieńczy chorągiewka z datą 1935 oraz dom z XIX w.
Źródła: